کد مطلب:154095 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131

مرد شامی و امام سجاد
پیرمردی از مردم شام كه تحت تأثیر تبلیغات سوء بنی امیه قرار گرفته بود، هنگامی كه در میان جمعیت چشمش به امام زین العابدین (ع) افتاد صفوف جمعیت را درهم شكافت و خود را به امام علیه السلام رسانید سر را به سوی حضرت بلند كرد و گفت: الحمد لله الذی اهلككم و امكن الامیر منكم و قطع قرون الفتنة.

«سپاس خدای را كه شما را هلاك كرد و امیر را بر شما مسلط گردانید و شاخ فتنه را شكست».

امام زین العابدین (ع) نظری بر او افكند و متوجه شد كه فریب خورده و حق بر او مشتبه شده است، فرمود: یا شیخ هل قرأت القرآن؟ «پیرمرد آیا قرآن خوانده ای؟»


بلی.

- آیا این آیه را خوانده ای؟! قل لا اسئلكم علیه اجرا الا المودة فی القربی [1] .

«از شما اجر و مزد رسالت نمی خواهم به جز دوستی با خویشان».

- بلی خوانده ام.

امام فرمود: مائیم خویشان كه دوستی ما اجر رسالت رسول خدا است.

- آیا این آیه را خوانده ای؟: و اعلموا انما غنمتم من شی ء فان لله خمسه و للرسول و لذی القربی [2] .

«هر چه غنیمت به دست آوردید پس خمس آن برای خدا و رسول او و خویشان رسول خدا است».

پیرمرد: بلی.

امام: خویشانی كه در خمس با خدا و رسولش شریكند مائیم.

- آیا این آیه را خوانده ای؟: انما یرید الله لیذهب عنكم الرجس اهل البیت و یطهركم تطهیرا. [3] .

«همانا خدا می خواهد كه از شما اهل بیت رجس و پلیدی را ببرد و شما را پاك سازد».

- گفت: بلی.

امام فرمود: مائیم اهل بیتی كه خدا آن ها را پاك و منزه ساخته است.

- آیا این آیه را خوانده ای؟: و آت ذا القربی حقه. «حق خویشان را بده [4] .

- گفت: آری.

فرمود: مائیم كسانی كه خدا سفارش كرده كه پیغمبر حق ما را ادا كند.

پیرمرد مات و مبهوت از گفته خود پشیمان شد و پرسید: شما را بخدا قسم


ذی القربای این آیات شمائید؟

امام فرمود: تالله انا لنحن هم من غیر شك. «به خدا قسم آنها مائیم بدون شك.» پیرمرد گریان شد عمامه از سر افكند و سر به آسمان بلند كرد و گفت: خدایا از دشمنان آل پیغمبر بیزاری می جویم سپس عرض كرد: هل لی من توبة؟ «آیا راهی برای توبه دارم؟»

حضرت فرمود: بلی اگر توبه كنی خداوند توبه ات را می پذیرد و با ما محشور خواهی شد.

عرض كرد: تبت الی الله. «من توبه نمودم».

چون داستان پیرمرد به یزید رسید دستور داد او را بقتل رسانیدند!

الا لعنة الله علی القوم الظالمین [5] .


[1] سوره ي شوري، آيه ي 23.

[2] سوره انفال آيه 41.

[3] سوره احزاب، آيه 33.

[4] سوره اسري آيه 26.

[5] بحار ج 45 ص 129 و 166 حياة الحسين ج 3 ص 371. عقد الفريد ج 4 ص 382 - نفس المهموم ص 433.